Skusiłam się...

Pewnie się już nieraz przyznawałam, że pierwsze dziecko "wychowywałam" wiedzą książkową...
Przed porodem, również też po (w zależności) w której grupie wiekowej znajdował się Syn, zaopatrywałam się w większości dostępnych poradników typu :

" Jak wychować ...? :

- grzeczne dziecko
- szczęśliwe dziecko
- zdolne dziecko
- posłuszne dziecko
- ... geniusza :-)

Kiedy się widzimy drogi Pacjencie?

Pamiętacie moje wpisy odnośnie Syn kontra Dentysta?

Dla dociekliwych odsyłam do starych tekstów na blogu :

Kto się boi dentysty?

Moje dziecko boi się..dentysty

Wczoraj podczas porządków w szafce znalazłam jego legitymacje, którą dostał podczas ostatniej wizyty u stomatologa :

A to doczytałam dziś na odwrocie :

"My też przez to przechodziliśmy..."

Kiedyś trzymałabym to w tajemnicy.
Wiadomo...czym tu się chwalić...
A okazuje się, że powiedzenie o problemie uruchamia w ludziach
poczucie empatii i solidarności...
Małż wrócił z pracy:
-Kochanie wiesz, że połowa moich znajomych wiedziała o czym mówię...
Ich dzieci też miały szmery, że z tego wyrosły, że to może być rozwojowe, albo związane z gorączkowaniem...a przepuklina często mija do drugiego roku życia? Wiedziałaś??

Skąd miałam wiedzieć? Skutecznie ignoruje dr google, czekam na wizytę u pediatry prowadzącą Hanie...

Ale iskierka nadziei została zasiana :-)

Niemy krzyk...

Mam problem z okazywaniem emocji...to jedna strona medalu...
Druga to ich nadmiar przy błachych sprawach....
Na terapii próbuje to... zbalansować.

Ale dziś moje serce zamarło. Nie umiem wydać krzyku, nie umiem zapłakać, boje się, że jak zacznę to nie przestanę...
W uszach mam słowa lekarza...ale jak mantra przebija się jego "Spokojnie, obserwować..."

Księżniczka na ziarnku grochu…

Odkąd młoda śpi w kojcu (nie mylić z przesypianiem całej nocy), każda jej pobudka wymaga od Nas stałych rytuałów : wstania, przejścia przez korytarz (spoko jak każdy pamięta zamknąć drzwi od łazienki, gorzej gdy…nie pamięta…uuuu), poszukiwania w ciemnościach butelki z piciem, napojenie, poszukanie smoczka, wsadzenie smoczka do buzi, w tył zwrot, korytarz …Uważaj! drzwi od łazienki!!!... wlezienie do małżeńskiego łoża (jeśli to mój dyżur, oczywiście zawsze "niechcący" szturchnę małża)….ponowna próba zaśnięcia…przy dobrych wiatrach tak od 2-5 razy….

Szklana pułapka....

Miałam dzisiaj  "MAŁY" POŚLIZG do pracy...

Zgadnijcie czemu???

 

i wierzcie mi...mało w tym...przesady....

och jak Ja "kocham" zimę...Jeśli jeszcze raz w życiu poskarżę się, że w lipcu mi za gorąco, to sama zrobię "baranka" o ścianę...


photo zapożyczone TU

Dwie perełki...

Znów jestem niekonsekwetna...

Miałam je zachować dla siebie...

Czytać i upajać się w samotności  ciętym i dosadnym jezykiem...

Opluwać monitor przy każdym wejściu i zaczytaniu...

Blog Roku 2013...CHYBA KPISZ...!!!

- Zgłosiłam swojego bloga na konkurs  J

- Chyba kpisz, nie masz żadnych szans !!!…

 - Ej, kto nie próbuje ten tortu nie je…

-  Proszę Cię, a widziałaś tą kategorię? „Ja i moje życie”… Oczywista, że w innej kategorii Cię nie widzę. W końcu opisujesz czasem nawet dość dosadnie SWOJE ŻYCIE. Czasem twój ekscybicjonizm powala na kolana. Ale w tej kategorii „leciutko” leci szambem.. No bo w końcu, rodzice swoich dzieci zwani obecnie parent-ami, lifestylowcy, właściciele czworonogów, pasjonaci, listonosze, dozorcy, ochroniarze…wszystko do jednego worka, no w sumie każdy mógłby tu wrzucić swój blog..

 

 

- Jeny, czepiasz się, przynajmniej poszerzę horyzonty…
 

Organizacja . . . moje drugię imię?

Mam co do tego wątpliwości… ale od początku…

Miałam dziś umówioną wizytę na szczepienie młodej.

Jako, że nienawidzę kolejek, a szczególnie sytuacji gdy przychodzę do przychodni na swoją godziną, a przed nami jeszcze..pięciu małych pacjentów (WTF??), czasem to wina lekarki, bardzoooo gadatliwej, często nie na temat, a czasem bezczelności rodziców wpieprzających się w kolejkę, tak więc często gęsto od godziny 9-tej kolejka żyje swoim życiem. A nie musze tłumaczyć żadnej matce małego dziecka czym jest „beztroskie” oczekiwanie prawie godzinę w średnio atrakcyjnych warunkach lokalowych…

 

Rzygając macierzyństwem ?... Jak znaleźć balans?

Obecnie jestem przede wszystkim…mamą…

Potem kobietą…

Potem… prawie … żoną…

5 wybranych mitów o terapii

 

5 wybranych mitów o terapii , moim subiektywnym okiem:

- na terapię chodzą słabeusze. Jestem silna dam radę. Mit.

Czasem choruje nie tylko ciało, ale dusza. Terapeuta to specjalista od duszy. Nie każdy potrzebuje intensywnej terapii. Czasem wystarczy rozmowa z inną osobą, która pozwoli spojrzeć na nasze życie, problem z innej perspektywy. Czasem to wystarczy aby dostać kopa w tyłek i zacząć zmieniać to co nam przeszkadza, zawadza. Czasem potrzeba głębszej terapii aby uwolnić demony, które trzymają nas w przeszłości nie pozwalając ciesząc się obecną chwilą…

 

Na co komu taka terapia?

 

Nie jestem łatwą pacjentką…

Lata doświadczeń z domu rodzinnego, przeżyć, obserwacji zachowań ojca alkoholika, zaczytanej literatury z dziedziny DDA, choroby alkoholowej poniekąd stały się murem nie do przebicia.

Pierwsze doświadczenie … nie ufać … nie otwierać się … inni Cię skrzywdzą…

Rodzeństwo się przydaje, odsłona druga.

plus niewychowawcze metody Matki.

Poruszył, a potem rozbawił mnie post Marty W…

Zazdrość między rodzeństwem. Czytając kibicowałam im do końca. Niezmiernie zaskoczył mnie finał, ale zdradzać nie będę…samo życie… :-)

Za to u Nas Syn jest na etapie, skoro zmienić nie może, wykorzysta zaistniałą sytuację…

zresztą..nie pierwszy raz...o czym można przekonać się TU:-))
 

Ten TYP tak ma...

Zainspirowałam się postem Malwiny "Sztuka robienia sobie dobrze"...

i doszłam do wniosku jak bardzo jestem na NIE....