Balans.

Rok 2017 ogłaszam rokiem balansu.

Żadnych gwałtownych, wyszukanych, noworocznych postanowień.

Jestem zbyt słaba psychicznie na konsekwentne trzymanie się wyznaczonego celu.

Co nie znaczy że np. nie chciałabym schudnąc. Chciałabym i to bardzo, wierzcie mi, że zrzucenie 10kg bardzo by mi poprawiło samopoczucie. Ale żeby to osiągnac nie wystarczą dobre chęci... Trzeba podjąc pewne działania. Samo się nie zrobi...
Ale zboczyłam z głównego tematu....

Balans...
Tak to jest coś czego mi bardzo brakuje. Szczególnie odkąd urodziłam drugie dziecko.
Czyli od jakiś 4 lat.
Brakuje mi balansu pomiędzy życiem rodzinnym a zawodowym,  .
pomiędzy obowiązkami, a przyjemnościami,
pomiędzy nerwami a spokojem,
pomiędzy sztuką kochania, a wymaganiami i oczekiwaniami.
A czasem nawet pomiędzy dziękuję, a przepraszam.

To wszystko spowodowało że się pogubiłam. Straciłam z oczu to co najważniejsze. Brak tej równowagi doprowadził mnie do ściany. Narastająca frustracja zaczęła coraz bardziej ściaskac krtań.
Czułam, że się duszę i nie wiedziałam dlaczego.
Może to się wydac dziwne ale w Sylwestra nastąpiło u mnie przebudzenie...
Zrozumiałam, że mam wybór. Albo zostawię rzeczy takimi jakie są, albo podejmę takie działania, które zelżą uścisk na gardle, który tak naprawdę sama sobie funduje...
Bo kiedy zdajesz sobie sprawę jak wiele możesz stracic  - upadasz, odpuszczasz albo podejmujesz rękawice.
Ja postanowiłam zawalczyc o swoje i mojej rodziny szczęście. . .

Życzę Wam Kochani Szczęśliwego Nowego Roku.

Obyście trzymali się w życiu tego co WAM daje równowagę i nie puszczali..