Reaguj !....ale co to zmieni???

30 lat temu....

zgrzyt przekręcanego klucza w zamku...i te myśli ...przyjdzie dziś pijany czy "trzeźwy"?..
pewnie, że lepiej jak trzeźwy.. zawsze wtedy siada w fotelu, ogląda telewizje, czeka aż Matka poda obiad.. czasem coś warknie, nawet się zamachnie.. "ale nie jest źle"...
kurczę.. a jednak nawalony... nie może kluczem trafić do zamka i już wiem, że wszystko będzie "nie tak"...zupa za zimna, za gorąca, my za głośno, za cicho, tylko czwórka z dyktanda, a kto zeżarł mu szynkę, nieważne że była zielona...powód był zawsze, najczęściej prozaiczny, ale dla kogoś kto czuł "potrzebę" odreagowania na bliskich każdy pretekst jest dobry...
Uciekam do małego pokoju...słyszę wrzaski, bluzgi jak z najgorszej meliny, krzyk matki, jej wołanie o pomoc i dziwię się...dziwię się, że to się nie kończy...w końcu nie wytrzymuje.. wpadam do kuchni...błagam Ojca aby zostawił mamę w spokoju, łapie go za rękę, za późno.... znów widzę zakrwawioną twarz mamy...

Nie wierzę, że nic nie można zrobić, nie wierzę, że nic nie słychać.. widzę rano sąsiadów na klatce...
"dzień dobry, dzień dobry.." i nic...w szkole idę na rosyjski, uczy mnie sąsiadka z góry.. i nic...nie przygotowana do lekcji, dostaję dwóję...ale całą noc trwała awantura...trudno się skupić na nauce...a nauczycielka pewnie zła...nie wyspała się...

Pytam mamę, czemu nie dzwoni na policję ... Mamo odpowiada, że dzwoniła...parę razy.. przyjeżdżali i jak udało się Mamie otworzyć drzwi, zabierali Ojca na izbę.. ale zawsze wracał.. a potem było coraz gorzej.. ciosy mocniejsze.. i jego pewność siebie, że mogą mu "skoczyć"... bo żeby trafił do więzienia to musiałby ją ...zabić...
A żeby mama odejść to musiałaby mieć gdzie...

Wiecie na co liczy takie małe dziecko?
Nie interesowało mnie zdanie sąsiadki, pogłaskanie po główce i zwrócenie uwagi mojej mamie albo ojcu...ja nie mogłam zrozumieć , że w naszej całej rodzinie nikt nie widzi problemu.. owszem wszyscy wiedzieli, ze ojciec bije mamę, robi awantury, znęca się nad nami.. ale co z tego, skoro nikt z RODZINY.. się nie odezwał.. ani jego ojciec, ani jego mama, ani druga babcia, ani żaden jego z braci, ani żaden z braci mamy nie spuścił mu po prostu łomot...albo nas nie przygarnął...

Nie wiem czy zareagowałabym gdyby mieszkający obok mnie sąsiad bił żonę...pewnie prędzej spróbowałabym jej pomóc pokazując gdzie może się udać po pomoc dla siebie, aby znaleźć siłę by zostawić gacha..bo z  doświadczenia kobiet z al-anon wiem, że nawet wezwanie policji nic nie zmieni jeśli kobieta nie wniesie oskarżenia, a często nie wnoszą..

Ale gdyby spotkało to moją siostrę, sama bym wpierdoliła jej mężowi, nie zostawiłabym suchej nitki na nim.. tylko czy Ona by na to pozwoliła?

Moja mama nie miała siły aby odejść od swojego kata.. "Uwolniła się" gdy kat zmarł ...

Ja wiedziałam, że nigdy nie pozwolę mężczyźnie podnieść na siebie rękę...

Nie uniknęłam za to "powtórki z rozrywki" czyli alkoholizmu męża...ale miałam pomoc, raz wystarczył artykuł w gazecie o chorobie alkoholowej, potem spotkania z psychologiem, potem mitingi al.-anon...

W moi domu nie ma alkoholu...i jest to na pewno jakaś "skrajność" ale ten biegun odpowiada mi znacznie bardziej...
Oczywiście, nie zawsze przemocy towarzyszy alkohol, nie zawsze dotyczy "patologicznych rodzin", wiele dzieje się w czterech ścianach "inteligenckich" rodzin... stąd pewnie te teksty sąsiadów "że to ładna rodzina była, a mąż taki zaradny, a na rękach nosił żonę, kwiaty przynosił"...

Ja bym stawiała na uświadamianie społeczeństwa, kobiet, młodzieży, dzieci...warto zacząć u podstaw...w szkole...

Można o tym mówić, rozmawiać aby ofiary wiedziały gdzie szukać pomocy, jak przerwać przemoc..
...bo okej zareagowałam....raz wezwałam policję, zabrali sąsiada, a sąsiadka napierdziela mi w drzwi, że się.. wpierdalam !!!