Nie pisane nam spotkanie...

 

Fatum nade mną zawisło..

Ja już prawie zaakceptowałam, że mając dzieci robienie planów to jak rozbawienie Pana Boga..

Ale rozchorowanie się dzień przed spotkaniem to już zakrwawa na czystą złośliwośc losu…

Super nianiu…nie dane nam było się spotkac…. 

A może to przeznaczenie…w końcu …kołderka, łóżeczko, ciepła herbatka, dobra książka to to co Matka lubi najbardziej…gdyby nie mały szkopuł…

 

Chorowanie przy dwójce dzieci, wcale nie zmienia twojego statusu na chory=wypoczynek=święty spokój…nie, nie, wręcz przeciwnie..lista żądań rośnie proporcjonalnie do wzrastającej  gorączki Matki…

Nagle małż nic nie może znaleźc w domu,  nie wie czym karmione jest młodsze dziecię, jak ma pójść z dziecmi  na spacer to nagle dostaje sraczki…

 

Starsze dziecię akurat teraz musi zadawac tysiące pytań odnośnie egzystencji na tym świecie..typu ”Mamo, a dlaczego urodziłem się pierwszy? Jakbym był drugi to byłbym dziewczynką?” – Autentyk -

A młodsze? Ono tylko kaszle i kolekcjonuje gile w nosie..drobnostka..aaaa bym zapomniała..tak się zachłysnęła obecnością obojga rodziców w weekend, że postanowiła sobie odpuścic drzemki w ciągu dnia L…myślę, wręcz jestem pewna, że przy tym punkcie spotkam się z ogromnym współczuciem i zrozumieniem młodych mam…

 

PS. NO dobra, a teraz przyznac mi się która to wiruskiem tu się „podzieliła” J